Specifieke locaties Natuurgebieden

Avontuurlijke rolstoelpaden

• Het advies is om avontuurlijke paden in informatiebronnen op te nemen.
• Het belangrijkste criterium is dat het pad op een redelijke manier gebruikt kan worden.

Er zijn rolstoelgebruikers die het avontuurlijke element zoeken. Zij zijn wellicht behendiger, vindingrijker, waardoor een niet geheel egaal bospad juist voor hen een uitdaging vormt! Het advies is om avontuurlijke paden wel in informatiebronnen op te nemen, waarbij helder wordt aangegeven dat het gaat om een pad dat beperkt toegankelijk is en waar mogelijk enige hulp nodig is. Ontwerpcriteria voor een ‘avontuurlijke rolstoelroute’ zijn lastig te definiëren. De berijdbaarheid is afhankelijk van de obstakels, het materiaal van de paden, het jaargetijde, of er wel of niet gemaaid is enz. Het mag duidelijk zijn, dat er zowel aan normale als aan avontuurlijke rolstoelpaden behoefte is.

Het belangrijkste criterium is dat het pad op een redelijke manier gebruikt kan worden. Dit kan men alleen proefondervindelijk vast stellen. De terrein beheerder dan wel andere vrijwilligers zouden de hele route in een handbewogen rolstoel moeten afleggen, waarbij de rolstoel deels door iemand wordt voortgeduwd. Zowel de rolstoelgebruiker als de duwer moeten beide oordelen of deze route in alle redelijkheid veilig genoeg is en berijdbaar is.

Materialisering

• Halfverharding als Schots graniet of Gravier d’Or zijn goede materialen, mits goed vlak aangelegd.
• (afgestrooid) asfalt of beton komen ook in aanmerking.

Voor rolstoelgebruikers is het belangrijk dat het pad berijdbaar is en berijdbaar blijft. Voor stoklopers is het  belangrijk dat het pad vrij is van gaten. Halfverharding als Schots graniet of Gravier d’Or zijn goede materialen, mits goed vlak aangelegd. Ook (afgestrooid) asfalt of beton komen in aanmerking.

Aandachtspunt

Bij kruisingen met een ruiterpad, is extra aandacht nodig voor het materiaalgebruik om het pad berijdbaar voor rolstoelgebruikers te houden. Paarden lopen het bestaande pad snel kapot. Extra aandacht is ook nodig voor plaatsen waar bij een regenbui veel water over de weg stroomt (in een helling bijvoorbeeld). Dit kan het pad onberijdbaar maken.

Vrije breedte

• ≥ 1,8 m
• Breedte gecombineerd fiets-, wandel- (en rolstoel)pad ≥ 3,0 m
• Bij voorkeur 1 m gazon aan weerszijden van het pad

De vereiste minimale breedte van een voetpad is 1,20 m (1,8 m wanneer mensen elkaar moeten passeren). In parken en natuurgebieden bevindt zich langs de rand van het pad vaak beplanting. Het is goed om daar een rand van > 1 m gazon langs te maaien (ook overhangend extensief gras belemmerd het gebruik). Paden van halfverharding als Schots graniet hebben een standaardbreedte van 2 m. Paden met halfverharding waar weinig op gelopen wordt, worden in de loop van de tijd smaller. Er kan, afhankelijk van de situatie, ook asfalt (eventueel met afstrooilaag) of (voor fietspaden) beton gebruikt worden.

Wandelroutes en bewegwijzering

• Goede markering van de routes
• Bij de entree wordt soms informatie gegeven met behulp van een paneel. Zorg dat een bezoeker met een handicap informatiepanelen kan bereiken en gebruiken.
• Voor blinden en slechtzienden kan een tastbare plattegrond beschikbaar worden gesteld.

Wanneer een bezoeker met een handicap onzeker is of een pad wel geschikt is, is de kans groot dat iemand het risico niet aandurft. Goede informatie over routes die ook voor hen toegankelijk zijn kan mensen over de brug helpen. Daarbij hoort vanzelfsprekend een goede markering van de betreffende routes. Bij de entree van parken, tuinen en natuurgebieden wordt soms informatie gegeven met behulp van een paneel. Zorg dat een bezoeker met een handicap informatiepanelen kan bereiken en gebruiken. Dat wil zeggen dat een rolstoelgebruiker het paneel kan bereiken en met zijn rolstoel voor het paneel kan staan. Voor blinden en slechtzienden kan een tastbare plattegrond beschikbaar worden gesteld.

Wandelroutes voor mensen met een visuele beperking

• Aan een pad dat een blinde zelfstandig moet kunnen lopen worden bijzonder hoge eisen gesteld om de veiligheid te waarborgen.
• Hierbij zijn gidslijnen van groot belang. Een gidslijn is een voelbare markering van het pad.
• Dit kan door een rand van begroeiing of een opstaande rand.

Als je niet meer kan voelen dat je op het pad loopt, als je niet meer weet waar je bent en of je de wandelroute volgt wordt je heel onzeker. Veiligheid en zekerheid is een randvoorwaarde voor mensen met een visuele beperking om te kunnen genieten van wandelpaden in de natuur. Aan een pad dat een blinde zelfstandig moet kunnen lopen worden bijzonder hoge eisen gesteld om de veiligheid te waarborgen. Hierbij zijn gidslijnen van groot belang. Een gidslijn is een voelbare markering van het pad. Dit kan door een rand van begroeiing of een opstaande rand.

Aan een pad dat men onder begeleiding loopt worden minder strenge eisen gesteld. Voor het ontwerp van een wandelpad is het belangrijk om eerst te bepalen of mensen dit pad met hulp of zelfstandig moeten kunnen lopen.