Casus Lukas
Hieronder lees je een praktijkvoorbeeld over het Relatie- en Scheidingsteam.
Betrokkenen: moeder, vader, sociaal werker Relatie- en Scheidingsteam Zwolle
De hulpvraag bij aanvang
Samengesteld gezin met twee kinderen uit een eerdere relatie van vader en een gezamenlijke zoon: Lukas van 4 jaar (niet de echte naam). Sinds de geboorte van de gezamenlijke zoon is meer spanning binnen de relatie o.a. op gebied van opvoedingsstijl, gezamenlijke tijd vinden en de gevoelens van moeder m.b.t. hun eigen kind en de stiefkinderen.
Tijdens de gesprekken met de jeugd- en sociaal werker geven ouders aan dat ze het willen hebben over Lukas, die thuis veel slaat en schopt, niet luistert en voor veel spanning zorgt binnen hun relatie. Vader geeft aan dat Lukas nooit naar hem luistert, omdat moeder hem niet los wil laten. Vader geeft ook aan dat Lukas dat goed in de gaten heeft en zijn ouders probeert uit te spelen. Lukas is drukker dan andere kinderen, maar andere mensen lijken dat niet te zien of te ervaren; op school en de opvang gaat het goed, bij opa en oma en de buurvrouw ook.
Opbrengst
De medewerker van het Relatie- en Scheidingsteam heeft het met de ouders gehad over waar zoon goed in is en dat hij meer is dan alleen het vervelende gedrag. Met de ouders zijn patronen uitgetekend over wat er gebeurt in het contact met hun zoon. De ouders stemmen nu samen meer af en er is voor zoon meer structuur in het naar bed gaan, eten etc. Ouders hebben elkaar beter leren begrijpen, Lukas is thuis vrolijker en niet meer het onderwerp van gesprek. Het probleem van ‘lastige zoon’ is verlegd naar ‘hoe kunnen wij ervoor zorgen dat we als ouders elkaar beter begrijpen, zodat de kinderen er geen last van ervaren?’ Nu is de vraag veranderd naar ‘hoe kunnen we als samengesteld gezin één gezin worden met elkaar?’
Ervaringen
Ouders zijn erg positief over de wijze waarop zij zijn geholpen. Zonder de hulp zouden zij niet meer bij elkaar zijn. Ouders kunnen nu wat hen bezighoudt beter bespreekbaar maken bij elkaar. Het ingaan op de situatie van het stiefouderschap en opvoeding had een positief effect op de onderlinge relatie. De sociaal werker heeft vanuit een systemische visie ouders inzicht gegeven in het onderlinge reactiepatroon in het ouderschap en de partnerrelatie en hoe die te verbeteren. Omdat ouders zelf konden bijsturen hierop, was verwijzing naar specialistische hulp niet nodig.