Casus Innovatielab

Kees werkte als ZZP’er en deed kindertheater op scholen, maar dat hield op tijdens de coronacrisis. Hierdoor viel een groot deel van zijn inkomen weg. Daarna werkte hij deels als jongerencoach, maar ook dit was niet genoeg om rond te komen en uitbreiding was niet mogelijk. 

Marian werkte al 7 jaar niet meer, in het verleden had ze wel gewerkt in de financiële administratie en ze had veel vrijwilligerswerk gedaan in die richting. Zij wilde graag werken maar gaf aan dat ‘niemand haar wilde hebben’. Ze was huiverig om in gesprek te gaan hierover. In het contact wekte ze de indruk een vorm van autisme te hebben, hier was echter geen diagnose voor. Sollicitatiegesprekken waren erg lastig voor haar. 

Kees en Marion kwamen in aanmerking voor een uitkering voor hun levensonderhoud, maar vanwege hun koopwoning, zou de uitkering in de vorm van een lening (krediethypotheek) worden verstrekt. Dit vonden zij moeilijk. Alternatieve oplossing: werk en géén uitkering. 

Door de kennis van het Sociaal Wijkteam van de beperking van mevrouw en het bespreekbaar maken hiervan werd duidelijk dat aandacht nodig was voor de manier van kennismaken bij een nieuw bedrijf. Doordat Inkomensondersteuning goed kon uitleggen wat een uitkering zou betekenen in hun situatie en Tiem kon uitvragen wat de vaardigheden van de beide inwoners waren, was de route naar werk veel verleidelijker dan de route naar de uitkering. 

Uitkomst 

Marion is na een tweede gesprek met medewerkers van het Innovatielab voorgesteld aan een werkgever die perfect aansloot. Deze werkgever kocht voor haar een auto en gaf haar een fulltime dienstverband. Hierdoor kon zij aan het werk en hadden zij en Kees geen uitkering nodig.