Inhoudelijke beweging

Uitdagende en helpende factoren en aanbevelingen 

Door gezamenlijk te werken met maatschappelijke organisaties en netwerken vanuit vertrouwen hebben we de sociale basis in Zwolle kunnen verstevigen. Bij de start van de Hervormingsagenda signaleerden we dat vanuit historie subsidies werden toegekend. We vermoedden dubbelingen in wat organisaties doen en anderzijds ‘witte vlekken’ van bestaande en toekomstige vragen die nog niet beantwoord werden. 

Samen met partners zijn drie ambities geformuleerd waarbij de inwoner centraal staat: 

• Inwoners hebben sociale contacten en zinvolle daginvulling 
• Inwoners zijn vitaal en gezond 
• Inwoners hebben gelijke kansen op een zelfredzaam leven

Door het gezamenlijk formuleren van en sturen op deze ambities, ontstaat er een sociale basis die meer vanuit samenhang is georganiseerd, en resultaatgericht kan werken over schotten heen. 

• Deze werkwijze vraagt vanuit de gemeente het (blijven) faciliteren van een netwerkstructuur waarin inwoners en partners in de stad gezamenlijk uitvoering geven aan de ambities.  

• Investeren in een stevige netwerkstructuur die aansluit op de geformuleerde ambities biedt de mogelijkheid om ook in de toekomst vanuit de sociale basis te kunnen blijven anticiperen op (veranderende) vragen/behoeften vanuit inwoners. 

• Omdat we van inwoners verwachten dat zij steeds meer zelf hun weg vinden in de sociale basis is het aan te bevelen om het overzicht en de vindbaarheid van het aanbod te (blijven) verbeteren. 

Vanuit het oogpunt van normaliseren zagen we voor een deel van de huidige cliënten van beschermd wonen mogelijkheden om in een vorm van beschermd thuis te wonen. We zagen deze mogelijkheden zowel in nieuwe vormen van wonen en zorg als in zelfstandig wonen met passende ondersteuning. Onder normaliseren verstaan wij ook het gebruik van de eigen omgeving en het netwerk om tot oplossingen te komen zodat inwoners mee kunnen (blijven) doen. Wij hebben hierop ingezet door te investeren in community's. Een community is gericht op inclusie, zelfstandigheid en sociale interactie. Centraal staat maatschappelijke wederkerigheid; een ‘goede buur’ zijn.   

• Aan de hand van verschillende lokale pilots hebben we veel ervaring opgedaan met nieuwe woon-zorgvormen. Besteed de komende periode nog aandacht aan het bestendigen van nieuwe woon- zorg vormen. Faciliteer de transformatie van het huidige regionale zorgaanbod beschermd wonen/begeleid wonen naar een nieuwe situatie waarbij een deel van het huidige regionale aanbod wordt vervangen door lokale vormen van beschermd thuis. Hiervoor is het noodzakelijk om betrokken zorgaanbieders niet alleen mee te nemen in deze ontwikkeling maar ook om hen tijdig duidelijkheid en perspectief te bieden zodat zij ook hun bedrijfsvoering hierop kunnen aanpassen. 

Binnen de jeugdzorg zagen we dat de ondersteuning en jeugdhulp nog vaak buiten de eigen leefomgeving van het kind werd gegeven en dat ouders en kinderen soms te weinig regie over hun eigen proces met een stapeling van dure en zware vormen van hulp tot gevolg. Inmiddels hebben we onder andere binnen de proeftuin ervaringen opgedaan om hulp en steun dichtbij de jeugdige en het gezin te organiseren door een nieuw samenspel tussen partners in de wijk. We zien dat deze nieuwe werkwijze bespaart op de zware jeugdhulp met behoud van kwalitatieve ondersteuning. 

• Het ontwikkelen van een nieuw samenspel is een ingewikkeld proces van elkaar leren kennen, een gezamenlijke taal spreken, samen leren en samen fouten mogen maken om daar weer van te kunnen leren. We hebben geleerd dat het faciliteren van dit gezamenlijke leerproces en het nemen van de tijd hiervoor cruciaal is om tot een nieuwe werkwijze te komen. Dit vraagt om ook in de toekomst medewerkers van het SWT te faciliteren in tijd en ruimte om te blijven leren en te ontwikkelen en ook om de partners te faciliteren in dit leerproces.  

We stimuleren de uitstroom van inwoners die al langer in de bijstand zitten. Dit doen we onder andere door in te zetten op meer werkplekken die passen bij de behoefte van de inwoner. Het bieden van laagdrempelige werkplekken helpt om mensen beter richting werk te bewegen. Zo hebben we ervaring opgedaan met het inzetten van een uitkering als loon (Startbaan) en de Sociale Coöperatie. In de praktijk zien we dat inwoners toch nog drempels ervaren om stappen te zetten. 

• Het stimuleren van inwoners die in de bijstand zitten, tot het zetten van stappen richting werk, vraagt van inwoners meer ‘comfort’ dat je binnen de participatieketen zowel stappen kunt zetten van dagbesteding/daginvulling richting arbeidsmarkt als omgekeerd. Dat vraagt nog meer afstemming in de keten als geheel. Hiermee kunnen we inwoners nog beter faciliteren/stimuleren in hun ontwikkeling.