Wijndragerstoren

Krabbestraat 63

Deze muurtoren werd in de 15de eeuw gebouwd als onderdeel van de nieuwe verdedigingswerken die werden aangelegd bij de stadsuitbreiding van het Eiland. Voor de stadsmuur lag de stadsgracht die de Nije Graven werd genoemd.

In de 17de eeuw werden de vestingwerken als gevolg van de tachtigjarige oorlog voorzien van aarden bolwerken. Daardoor was de stadsverdediging beter bestand tegen kanonvuur. Tegenover de Wijndragerstoren werd ter verdediging van de stad het Noordereiland aangelegd met vijf bastions. Daarmee werd de stadsmuur aan de stadszijde minder belangrijk. Toch was het nog lang verboden om tegen de muren langs de noordzijde van de stad te bouwen. Dit is een aanwijzing dat de muur toch een zekere bescherming tegen de vijand bood.  

Aan het begin van de 19de eeuw speelde dit blijkbaar geen rol meer want in die tijd zijn de beide zijden van de muur inmiddels bebouwd met woon- en pakhuizen. Ook de Wijndragerstoren werd gedeeltelijk ingebouwd en maakte als graansilo deel uit van het veevoederbedrijf Bergia.

In de jaren ’70 van de vorige eeuw werden de Wijndragerstoren en de Pelsertoren en grote gedeelten van de stadsmuur gereconstrueerd en zichtbaar gemaakt waarbij veel oude pakhuizen werden gesloopt.

De Wijndragerstoren dankt zijn naam aan de door de stad aangestelde wijndrager die de toren in vredestijd bewoonde. Het bovenste deel van de halfronde toren heeft een omloop met een spitsbogenfries. In de toren zijn zandsteen blokken met schietgaten te zien. De omloop van de stadsmuur is nog te zien achter de toren aan de Krabbenstraat.